‘De druk op zakelijke uitgevers neemt toe.’ PwC heeft onderzocht wat iedereen in de media allang weet. Het geld wordt nog steeds verdiend met papieren informatiedragers, maar door alle ontwikkelingen verschuift datzelfde geld in rap tempo naar digitaal.

Daarnaast krijgt de media bij elke economische neergang een aanzienlijk deel van het leed te verwerken. Nergens is immers sneller in te snijden dan in marketinggelden. Het is nu eenmaal makkelijker een broodnodige advertentiecampagne te beëindigen dan het arbeidscontract van een overbodig geworden medewerker. En dus wordt niet de medewerker van een adverteerder op straat gezet, maar die van de uitgever. En vooral die van de drukker – in Nederland welteverstaan.

Als uitgever van vakinformatie (de officiële benaming voor mijn uitgeverij met boeken en andere producten voor kleine ondernemers) ervaar ik die druk waar PwC het over heeft helemaal niet. Maar ja, ik ben dan ook geen Reed Elsevier of Wolters Kluwer.

In mijn segment worden meer boeken verkocht dan ooit. Dat de kopers geen tijd hebben al die boeken te lezen, zie ook ik niet als een probleem. En waar iedereen het heeft over de opkomst van e-book en i-book, druk ik deze weken weer gezellig een paar pallets papieren boeken bij.

Waar ze gedrukt worden weet ik niet. Na een twitterberichtje dat ik ging herdrukken, meldde zich een tijd geleden een drukwerkbemiddelaar bij me of hij een offerte mocht uitbrengen. Het was een kleine ondernemer uit Tilburg, dus natuurlijk mocht dat.

Het is als ondernemer makkelijker minder geld uit te geven dan meer geld binnen te halen, en zaken doen in mijn eigen stad gebeurt me helaas te weinig.

De offerte kwam en het prijsverschil, met mijn voor Nederlandse begrippen scherp geprijsde drukker, was flink. Zo flink, dat ik mijn nationalistische gevoelens liet varen. Want of ik mijn boeken laat drukken in Noord-Drenthe of in Oost-Europa, voor mij is het allebei ver weg. Na een eerste positieve buitenlandervaring, mist mijn Drenthse drukker ook deze keer weer ‘mijn’ omzet.

Of alle digitale en buitenlandse concurrentie nog niet genoeg is om drukkers onder druk te zetten, helpen de TNT-ers vandaag ook een handje. De postbezorgers willen laten zien hoe nodig ze zijn. Wat ze echter niet beseffen is dat postloze dagen mensen laten zien dat andere communicatiemiddelen sneller en betrouwbaarder zijn. En dat papier – en dus ook drukwerk – daardoor steeds minder waarde heeft. En zo heeft het eventueel (tijdelijk) redden van banen in de postsector, snellere ontslagen bij drukkerijen tot gevolg.

Waar slimme zakelijke uitgevers ervoor kunnen blijven zorgen dat er zo veel mogelijk marketingeuro’s hun kant op komen, kunnen de Nederlandse drukkerijen geen kant op. Over onder druk staan gesproken.

[twitter style=”vertical” float=”left” lang=”nl”]  [linkedin_share style=”top” float=”left”]  [fblike style=”box_count” float=”left” showfaces=”false” width=”450″ verb=”like” font=”verdana” locale=”nl_NL”]