De afgelopen week genoten manlief en ik van een weekje vakantie op Sicilië. Een leuk eilandje met een enorme puist die af en toe flink ettert. Zaterdag sjokten we gezellig richting de top van de puist, beter bekend als de Etna. Gelukkig voor ons besloot een puist op IJsland die dag te gaan spuiten en hield de Etna zich rustig.
Net als steeds meer Nederlanders laten wij ons bij de keuze voor hotels tijdens vakanties tegenwoordig leiden door de ervaringen van eerdere klanten. Wij gaan zelfs zo ver dat we ’s ochtends op booking.com kijken naar plekken waar we die nacht kunnen slapen. En varen bij onze keuze dan volledig op de klantbeoordelingen. Niemand kan immers iets zo goed verkopen als een tevreden klant dat kan.
Toen ik zondag het ‘kritische’ gebied rond de Etna en het laatste Siciliaanse Booking.com-hotelletje had verlaten, moest ik terugdenken aan de afgelopen maanden. Daarin ging veel tijd zitten in een sollicitatieprocedure, waarbij ik in een benoemingsadviescommissie zat. Onze opdracht was twee geschikte kandidaten voordragen aan de groep mensen die over de benoeming ging.
Omdat we geen tijd hadden zelf alle sollicitatiebrieven te lezen, te beoordelen én de eerste selectie te maken, wilden we een bureau inschakelen. We spraken er twee en na afloop van die gesprekken overlegden we onderling wat we belangrijk vonden en waar onze twijfels zaten. We besloten dat ik telefonisch referenties zou opvragen bij klanten. Ik probeerde bij twee aardige heren antwoorden te krijgen op onze vragen. De heren waren erg eerlijk en behulpzaam. Dankzij hen was de keuze tussen de bureaus snel gemaakt.
Enkele maanden en een hoop gesprekken later hadden we het aantal kandidaten teruggebracht tot drie. We hadden bij alledrie een goed gevoel, maar er waren ook weer twijfels. We vroegen daarom alledrie de kandidaten om twee referenties. Daarbij wilde we één referent in een vergelijkbare positie als de onze, maar zonder belang bij onze keuze. Zo konden we de meningen van voorgangers meenemen in onze besluitvorming.
De mensen die we belden waren wederom erg vriendelijk en graag bereid ons te helpen. En ze waren wederom eerlijk. Dankzij hen werd ook deze keuze makkelijk.
Toen we met het bureau bespraken dat we van drie sollicitanten referenties wilde opvragen leerden we dat dat hoogst ongebruikelijk is. Die worden alleen van de laatste kandidaat gecheckt. Als dat al wordt gedaan.
Ik leerde weer eens dat onconventieel denken loont, maar blijf wel achter met een onprettig gevoel. We vinden het inmiddels doodnormaal om af te gaan op referenties bij iets triviaals als hotelkamers. Maar als we moeten beslissen over iets als een meerjarig arbeidscontract waarbij een verkeerde keuze te vergelijken is met een sluimerende vulkaan, denken we blijkbaar dat we wel zonder kunnen.
