Afgelopen zondag vierde ik mijn jaarlijkse ondernemersfeestje. Nadat ik op 19-9-1991 naar de Kamer van Koophandel fietste heb ik de laatste 19 jaar op die dag mijn eigen feestje van de vrijheid gevierd. Dat is immers wat de verjaardag van mijn ondernemerschap voor mij symboliseert. En dat vier ik met een ritueel dat bestaat uit een ‘personeelsdiner’ voor alle medewerkers van mijn huidige bedrijf met privépartners. Omdat ik sinds 2001 geen werkgever meer ben is dat ritueel dus al jaren een intiem diner voor twee.
Vandaag is er op het eerste gezicht een heel ander feestje. Het jaarlijkse politieke feestje in de Ridderzaal. Compleet met rituele koets, rode loper, heel veel hoedjes en één bijzonder koffertje met ultra geheime inhoud. Tenminste, dat is de bedoeling. Maar met al die vrolijk lekkende kamerleden weten we allang dat het kabinet nauwelijks met nieuwe plannen komt. Dat kan natuurlijk ook niet als je demissionair bent en het erop lijkt dat er binnenkort eindelijk een nieuw kabinet komt.
En dus lijkt vandaag niet meer dan een verplichte oefening in hoedjes dragen, stilzitten op ouderwetse stoelen en één man die met een koffertje mag zwaaien. Dit jaar is dat een bijzondere man. Om erachter te komen hoe bijzonder, heb ik gisteren iets gedaan waar de meeste ondernemers een broertje dood aan hebben: onderzoek. Onderzoek naar de laatste twintig kofferdragers. Om precies te zijn naar het beroep dat zij uitoefenden voordat ze de politiek in gingen en Minister van Financiën werden. Dat ik me tot de laatste twintig beperkte kwam overigens door gebrek aan toegankelijke informatie over de periode daarvoor. Maar goed, op naar de resultaten.
Sinds 1940 is het koffertje met daarin de miljoenennota 21x gedragen door vier verschillende voormalige hoogleraren: Lieftinck, Zijlstra, Witteveen en Duisenberg. Het is 18x gedragen door vijf mannen die eerder directeur in loondienst waren, waaronder twee bankdirecteuren Huysmans (boerenleenbank) en Ruding (AMRO bank). Het is 14x gedragen door zes verschillende beroepspolitici en -bestuurders, waaronder vakbondsman Wim Kok. Drie oud-ambtenaren mochten het samen ook 14x dragen. Daarvan nam Gerrit Zalm in zijn eentje 12 wandelingen naar de Ridderzaal voor zijn rekening. En de laatste 3x was het een oud-Shellmedewerker die de eer te beurt viel.
Na 49x maal te zijn gedragen door mensen wiens salaris eerder werd betaald door ons allemaal en 21x door mensen wiens salaris werd betaald door een baas, wordt het koffertje vandaag eindelijk gedragen door een echte ondernemer. Want welke definitie je ook hanteert voor ondernemerschap, Jan Kees de Jager voldoet eraan. En ook al is hij ‘maar’ demissionair Minister van Financiën, hij is wel de eerste ondernemer in minimaal 70 jaar die ’s lands bekendste koffertje mag dragen. En zo is vandaag dus stiekem ook een ondernemersfeestje. Nu maar hopen dat het na vandaag niet wéér 70 jaar duurt voor een ondernemer hét koffertje mag dragen.
[twitter style=”vertical” float=”left” lang=”nl”] [linkedin_share style=”top” float=”left”] [fblike style=”box_count” float=”left” showfaces=”false” width=”450″ verb=”like” font=”verdana” locale=”nl_NL”]
Geef een reactie