Als je je al een jaar of tien bezighoudt met zelfstandig ondernemerschap als vakgebied, heb je met enige regelmaat een déjà vu gevoel. Dat overkwam me gisteren toen bekend werd dat de overheid de administratieve lasten voor ondernemers de komende twee jaar fors wil verlagen. Met een pakket maatregelen ter waarde van 740 miljoen willen ze tegemoet komen aan ergernis nummer één van de BV Nederland. Alweer.

De eerste maatregel is dat er voortaan geen 18 duizend euro meer nodig is om ook zo’n BV op te richten. Alweer. Of beter gezegd: nog steeds. Want jaren na indiening werd in december 2009 de wet vereenvoudiging en flexibilisering BV-recht aangenomen door de tweede kamer. En sindsdien ligt dat wetsvoorstel op de hoek van een bureau van de eerste kamer lekker te verstoffen. Hoe die maatregel – als hij ooit van die bureaus komt – per saldo gaat bijdragen aan lastenverlichting voor het totale bedrijfsleven is mij niet duidelijk.

Tot ik een dik jaar geleden was ik online actief op een startersforum. Daar ging het veelvuldig over het verdwijnen van de 18 duizend euro eis. Het ging er ook vaak over allerlei buitenlandse rechtsvormen waarmee startende ondernemers die kapitaalseis konden omzeilen en hun eigen risico’s konden verminderen. En het ging er over allerlei zaken waardoor je als ondernemer zo min mogelijk belasting hoefde te betalen. Wat mij daarbij opviel was dat dezelfde ondernemers die zochten naar allerlei constructies, vaak ook wilden weten hoe en waar ze geld konden lenen zonder dat ze eigen geld hadden. Maar dat was toch ook niet nodig? Ze hadden immers een geweldig idee waar een bank of investeerder vet aan kon verdienen.

En nu wil de overheid – alweer – regelen dat al die startende ondernemers met al die lumineuze ideeën een BV kunnen oprichten zonder zelf enig financieel risico te lopen. Maar waarmee ze wel op rekening zaken gaan doen met andere bedrijven, die dan in hun plaats dat financiële risico mogen lopen. Het enige risico dat zo’n starter straks nog loopt is dat om failliet te gaan. Maar ja, als dat je privé niks kost en je voor het oprichten van een volgende BV ook geen verklaring van geen bezwaar meer nodig hebt – wat in datzelfde maatregelenpakket zit – stelt zo’n faillissement ook niets meer voor.

Deze maatregel zou dus wel eens tot gevolg kunnen hebben dat gevestigde bedrijven meer tijd – en geld – kwijt zijn aan hun geld krijgen, meer oninbare vorderingen moeten afschrijven en steeds vaker als crediteur betrokken zijn bij faillissementen. Of dit de administratieve lastenverlichting is die we in economisch zware tijden nodig hebben, betwijfel ik.

Misschien kan deze wet maar beter tot een volgend kabinet veilig op de hoek van dat eerste kamerbureau blijven liggen. Daar heb ik graag over een jaar of vier weer een déjà vu voor over.

[twitter style=”vertical” float=”left” lang=”nl”]  [linkedin_share style=”top” float=”left”]  [fblike style=”box_count” float=”left” showfaces=”false” width=”450″ verb=”like” font=”verdana” locale=”nl_NL”]