Het laatste kwartaal van vorig jaar was er in mijn hoofd weinig tijd voor mijn eigen ondernemerschap. Maar voelde ik me wel regelmatig weer die startende ondernemer die zich voorbereid op de grote stap naar een eigen bedrijf.
Trouwe lezers weten dat ik een bijzondere vakantie in het vooruitzicht had. Maar deze (wandel)vakantie was zo veel zwaarder en risicovoller dan ik ooit had meegemaakt, dat hij mijn gedachten volledig beheerste. Net als toen ik ooit ondernemer werd. Daarom wilde ik alles wat mijn succeskans kon vergroten en me zelfvertrouwen kon geven, vooraf zo goed mogelijk regelen.
En dus surfte ik me helemaal suf en las bergen ervaringsverhalen en tips (en bedacht me en passant hoeveel meer informatie de huidige generatie starters tot hun beschikking heeft, dan ik bij mijn start in het pre-internet-tijdperk). Ik sprak met allerlei mensen over mijn plan en sprak allerlei (ervarings)deskundigen en vroeg hen tot in het kleinste detail wat de beste keuzes waren voor mijn doel. En omdat ik wist dat deze onderneming een goede conditie vereiste, bezocht ik maandenlang de sportschool.
Vier weken voor vertrek besloot ik dat mijn tien jaar oude hardloopschoenen toch echt aan vernieuwing toe waren. Ik nam ze mee naar een inmiddels verhuisde hardloopwinkel. Daar waren ze me aangemeten, nadat ik in de winkel op een loopband had hard gelopen. In de nieuwe winkel aangekomen liet ik mijn oude schoenen zien. Desondanks moest ik toch even heen en weer hardlopen op de betonvloer voor een vlak boven de grond geïnstalleerde videocamera. Op mijn blote voeten. Halverwege voelde ik pijn in mijn rechtervoet. Toen ik dat vertelde, antwoordde de verkoopster smalend: “Tja, je rent op een loopband he?”
Ondanks de pijn en opmerking heb ik heerlijke schoenen gekocht, een modernere versie van wat ik al had. Maar in de dagen na de aankoop ging de pijn niet weg. Sterker nog, hij werd zo erg dat ik drie weken voor vertrek amper meer kon lopen. Nogal bezorgd dat ik te weinig tijd had om rust zijn werk te laten doen, riep ik in de hulp in van mijn huisarts, die me doorstuurde naar een fysiotherapeut. Deze meedenkende ondernemer wist er met slimme stroomstoten voor te zorgen dat mijn voet precies op tijd weer beter was.
De reis is uiteindelijk prima verlopen. Achteraf moest ik vooral terugdenken aan die mengeling van gezonde spanning en angst voor het onbekende die ik ook had als startende ondernemer. En ik besefte dat ik me weer eens veel te veel zorgen had gemaakt. Maar wat ik vooral leerde van deze reis is dat hoe goed je je ook voorbereid, geen enkele onderneming loopt zoals verwacht. Uiteindelijk draait het er altijd om hoe je omgaat met onverwachte tegenslagen.
[twitter style=”vertical” float=”left” lang=”nl”] [linkedin_share style=”top” float=”left”] [fblike style=”box_count” float=”left” showfaces=”false” width=”450″ verb=”like” font=”verdana” locale=”nl_NL”]
Geef een reactie